تفاوت تکنیک‌های مختلف عمل باز و بسته بینی از نظر هزینه و روش

رینوپلاستی جراحی بینی است که به تغییر و بهبود اندازه، شکل و ویژگی‌های بینی کمک می‌کند. رینوپلاستی به دلایل زیبایی یا پزشکی انجام می‌شود. جراح پلاستیک ممکن هنگامی که بینی خیلی کوچک یا خیلی بزرگ، یا خیلی باریک یا پهن، خیلی تیز یا خیلی گرد، خیلی کج یا خیلی برآمده است آن را تغییر دهد. برای بسیاری از بیماران دارای بینی شکسته، مبتلا به مشکلات تنفسی، و یا آبریزش بینی، جراحی دلایل پزشکی دارد. معمولا جراحان یک روش یا دیگر روش‌ جراحی را به عنوان رویکرد ترجیحی خود نسبت به رینوپلاستی انجام می‌دهند. درک تفاوت بین این دو روش جراحی به بیماران این امکان را می‌دهد که تصمیم‌گیری آگاهانه درباره انتخاب روش تحت درمان انجام دهند.
به سادگی، گزینه رینوپلاستی باز یک اسکار کوچک قابل رویت را برجای می‎گذارد که دیر یا زود باید محو شود و تقریبا نامرئی شود و با گزینه عمل بسته بینی، هیچ زخم قابل مشاهده‌ای وجود ندارد.

انواع رینوپلاستی

دو نوع رینوپلاستی وجود دارد که به شرح زیر است:

رینوپلاستی باز

عمل باز بینی، که با نام رینوپلاستی خارجی نیز نامیده می‌شود، شامل ایجاد یک برش زیکزاکی کوچک در کالوملای بینی، قسمت پایین بخش سپتوم بینی، که سوراخ‌های بینی را جدا می‌کند، است و سپس برش‌های اضافی در داخل بینی ایجاد می‌شوند. به این ترتیب، جراح شما می‌تواند پوست را از نوک بینی بلند کند، تا حدی شبیه باز کردن کاپوت ماشین است.
اندازه برش‌ها به جراح شما دسترسی بیشتری به تقریبا کل چارچوب بینی می‌دهد که در آن اجزای بینی فرد مانند غضروف و استخوان می‌توانند در موقعیت طبیعی و مختل نشده خود مورد ارزیابی قرار گیرند. جراح می‌تواند بینی شما را در دقیق‌ترین روش ممکن تغییر دهد و تقارن بسیار مورد نیازی را فراهم کند، همانطور که کل بینی می‌تواند فورا دیده شود. بخیه‌ها برای بستن برش استفاده می‌شوند. به محض بهبود یافتن، برش خارجی زخمی بسیار کوچک و نامرئی را در زیر بینی شما به جای می‌گذارد.
جراحی باز بینی برای بیمارانی که از ناهنجاری‌های مختلف بینی مانند شکاف لب و کام، سپتوم انحراف، اختلال عملکرد دریچه داخلی بینی و سوراخ ‌شدگی تیغه بینی رنج می‌برند، بهترین گزینه‌ی درمانی است. همچنین روش انتخابی برای افرادی که نیاز به برداشتن تومور بینی یا اصلاح نوک بینی دارند، نیز می‌باشد. عمل باز بینی همچنین می‌تواند بر روی بیماران تحت جراحی رینوپلاستی ثانویه انجام شود، زیرا این امر اغلب مستلزم یک روش پیچیده است. گروه‌های قومی غیر قفقازی نیز اغلب این روش را ترجیح می‌دهند.
اما با توجه به این واقعیت که این تکنیک تهاجمی‌تر از نوع عمل بسته است، اینگونه تصور می‌شود که خطرات بیشتری نسبت به روش رینوپلاستی بسته دارد. یکی از آن خطرات این است که کل روند طولانی‌تر از عمل بسته بینی است. زخم نیز امکان دارد وجود داشته باشد، اگر چه روش زیگزاگ برای برش پنهان شدن آن را آسان‌تر می‌کند. روند بلند کردن پوست بینی نیز می‌تواند به تورم بیشتر پوست نسبت به رینوپلاستی بسته منجر شود. شما همچنین ممکن است احساس بیحسی موقت پوستی را تجربه کنید که بعد از هشت تا نه ماه به تدریج از بین می‌رود. بطور کلی مزایای بلند مدت عمل رینوپلاستی باز بسیار بیشتر از مشکلات کوتاه مدت آن هستند و از این رو تکینیک مناسب برای عمل بینی شما می‌باشد.

رینوپلاستی بسته

عمل بسته بینی، که با عنوان رینوپلاستی اندونازال نیز شناخته می‌شود، به این دلیل نامیده می‎شود که تمام برش‌ها در داخل سوراخ‌های بینی قرار گرفته‌اند. از آنجا که هیچ بخشی از برش‌ها در خارج از بینی دیده نمی‌شود، هیچ زخم قابل مشاهده‌ای ندارد و این تکنیک یک انتخاب برای بیمارانی است که مایل به استفاده از مزایای زیبایی رینوپلاستی می‌باشند.
اولین برش معمولا در زیر سطح پوست هر دو سوراخ بینی صورت می‌گیرد. این برش تحت عنوان برش حاشیه‌ای نامیده می‌شود که بصورت قوسی متناظر با حاشیه‌ی غضروف کناری پایینی ایجاد می‌شود. برش دوم، که با عنوان برش داخل غضروفی شناخته می‌شود، بین غضروف عرضی پایینی و غضروف عرضی بالایی ایجاد می‌شود. این در امتداد 2 طرف سپتوم ادامه دارد و به جراح این امکان را می‌دهد که بیشتر قسمت‌های بینی دسترسی داشته باشد.
با این حال، از آنجایی که برشهای بینی در سوراخ‌های بینی راست و سمت چپ ناپیوسته باقی می‌مانند، تغییر موقعیت پوست بینی ممکن است دشوار باشد. جراح در مقایسه با رینوپلاستی باز، با انجام کل عمل از طریق دهانه‌های جراحی باریک، میدان دید را کاهش می‌دهد.
بزرگترین مزیت جراحی بسته بینی این است که شما نباید نگرانی در مورد زخم‌های قابل مشاهده داشته باشید. این عمل همچنین در مقایسه با عمل بینی باز مدت زمان کوتاه‌تری طول می‌کشد و بعد از جراحی تورم کمتری وجود دارد زیرا خللی در کانال‌های تخلیه‌ی طبیعی پوست ایجاد نمی‌شود. خطرات در این روش حتی کمتر از روش عمل باز بینی است. به طور کلی، پس از یک عمل رینوپلاستی بسته، ساده‌تر و سریع‌تر می‌توانید ظاهر طبیعی خود را باز به دست آورید.
با این وجود این رویکرد به علت فقدان دسترسی جراحی چالش‌های قابل توجه و محدودیت‌های فنی را ایجاد می‌کند. این به ویژه برای مانورهای پیچیده‌تر رینوپلاستی، مانند اصلاح شکل نوک و موقعیت بینی، صدق می‌شود. این روش عمدتاً برای بیمارانی که دچار بدشکلی‌های بینی بوده و تنها به دنبال بزرگ کردن پل بینی یا اصلاحات جزئی در این قسمت هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انتخاب روش درست

با هر دو تکنیک با نرخ موفقیت بالا، انتخاب اینکه کدام یک برای شما بهترین است دشوار می‌باشد. معمولا نظر بر اساس شکل طبیعی بینی و همچنین اهداف کلی رینوپلاستی شما خواهد بود.
به عنوان مثال، اگر می‌خواهید تغییرات قابل توجهی در بینی ایجاد کنید، ممکن است جراحی باز بینی به شما کمک کند. این روش نه تنها برای کسانی که اهداف بزرگ مربوط به زیبایی دارند، بلکه برای کسانی که از آسیب‌های جراحتی که مستلزم رینوپلاستی است رنج می‌برند، بکار گرفته می‌شود. در این روش، جراح شما به قسمت اعظم بینی شما دسترسی پیدا می‌کند و باعث می‌شود پزشک بتواند تغییرات شدیدی در بینی ایجاد کند، از جمله اصلاحات نوک بینی. از سوی دیگر، اگر فقط می‌خواهید پل بینی‌تان اصلاح شود، پس عمل بسته بینی فعلا کافی است.

پس از رینوپلاستی

پس از عمل جراحی، به اندازه کافی نیاز به استراحت دارید تا بهبود یابید. بینی شما به شدت پانسمان خواهد شد، بنابراین ممکن نیست بلافاصله نتایج را مشاهده کنید. پانسمان در داخل بینی قرار می‌گیرد تا به کم کردن خونریزی کمک کند اگرچه از نفس کشیدن از طریق بینی نیز جلوگیری می‌کند. چندین چیز را می‌توانید انجام دهید تا سرعت بازیابی را افزایش دهید، مانند:

• به حالت عمودی بخوابید.
• سیگار نکشید، و تا زمانی که بینی بهبود نیافته است از بودن در محیط‌های دودی دوری کنید.
• از ورزش‌های برخورید مانند فوتبال به مدت حداقل 3 ماه پس از جراحی دوری کنید.