تامپون بینی برای جلوگیری از خونریزی بعد از عمل

تامپون بینی قرار دادن گاز یا پنبه در بینی است. تامپون بینی در سه شکل مختلف انجام می‌شود: پانسمان گازی، توپ پنبه‌ای، پنبه لوله‌ای. تامپون معمولاً به آنتی‌بیوتیک‌ها و گاهی اوقات پترولاطوم آغشته شده است. انتهای بینی برای نگه داشتن تامپون در محل و یا جلوگیری از کشیدن آن توسط بیمار بسته می‌شود. در موارد جراحی تامپون‌ها در عرض 24 تا 48 ساعت پس از عمل جراحی باید مرتباً تعویض شوند. در صورت خونریزی بینی، تامپون برای زمان طولانی‌تری باقی می‌ماند تا سرعت بهبودی افزایش یابد و از کندن بافت زخم که ممکن است زخم را باز کند جلوگیری شود. اگر هر دو طرف بینی تامپون شوند، بیمار باید از طریق دهان خود نفس بکشد و تامپون‌ها باید در جای خود باقی بمانند. در افرادی که دائماً دست داخل دماغشان می‌کنند، خونریزی مکرر شایع است و احتمال ایجاد زخم در بافت بینی نیز وجود دارد. برای سرعت دهی به درمان و جلوگیری از دست کردن در بینی، هر دو سوراخ بینی با پنبه‌ی آغشته به آنتی‌بیوتیک تامپون می‌شوند.

انواع تامپون

بینی با نوار جراحی بسته می‌شود تا از برداشته شدن تامپون جلوگیری شود. تامپون به مدت هفت تا ده روز در بینی باقی می‌ماند. اگر زخم‌های موجود در حفره بینی زیاد باشند، پانسمان گازدار آغشته به پترولاطوم و آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌شوند. در هر مرحله یک لایه از پانسمان در بینی قرار می‌گیرد، یک لایه را روی لایه‌ی دیگر تا انتها قرار دهید تا سطح کاملاً بسته شود.
تامپون موضعی روشی است که وقتی فقط یک قسمت کوچک از بینی باید تامپون شود استفاده می‌شود. معمولاً این اتفاق زمانی می‌افتد که یک رگ خونی مستعد خونریزی است و نیازی به جلوگیری از تنفس از طریق بینی نیست. تامپون موضعی زمانی استفاده می‌شود که تامپون می‌تواند به‌تنهایی در جای خود باقی بماند. این وضعیت را می‌توان در توربین‌ها پیدا کرد. توربین‌ها بافت‌های داخل بینی هستند که برای حمایت از تامپون به‌اندازه کافی قوی هستند. قطعه کوچکی از گاز یا پنبه در میان توربین‌ها که در آن رگ‌های خونی تحت درمان هستند قرار می‌گیرند. تامپون موضعی تا 48 ساعت در محل قرار می‌گیرد و سپس برداشته می‌شود.

مزیت اصلی این نوع تامپون این است که به بیمار اجازه می‌دهد تا از طریق بینی نفس بکشد. تامپون موضعی همچنین راحت‌تر از تامپون کامل است، اگرچه بیمار بازهم احساس می‌کند که چیزی در حفره بینی وجود دارد. به بیمار باید آموزش داده شود که تامپون رازمانی که در بینی قرارگرفته دست‌کاری یا بررسی نکند.
تامپون برای درمان خونریزی در ناحیه انتهای بینی نیز استفاده می‌شود. قرار دادن تامپون در این ناحیه دشوار است. تامپون های مورداستفاده در این ناحیه از پنبه یا گاز ساخته‌شده‌اند که به شکل لوله‌ای هستند که با بخیه یا نوار در ناحیه قرار می‌گیرند. ادامه بخیه یا نوار تا بیرون از سوراخ‌های بینی کشیده می‌شوند که برای قرار دادن تامپون یا برداشتن آن کاربرد دارد. پس از بستن تامپون، آن را به پماد آنتی‌بیوتیک آغشته می‌کنند. به‌طور کلی، تامپون ها بزرگ‌تر از حد لازم استفاده می‌شوند تا کاملاً مسیر بینی را مسدود کنند. کاتتر از بینی عبور می‌کند و از طریق دهان خارج می‌شود. رشته‌ها از یک‌طرف به کاتتر متصل می‌شوند و تامپون با عبور از دهان و پشت حفره بینی به داخل محل قرار می‌گیرد. تامپون نهایتاً به شیوه‌ای مشابه برداشته می‌شود. اگر تامپون فشرده باعث مشکلات گوشی شود عوارضی ممکن است رخ دهد. گوش باید بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که عفونت در حال پیشرفت نیست.

تامپون بینی برای رینوپلاستی

تامپون بخش جلوی بینی همچنین بعد از جراحی‌هایی مانند سپتپلاستی و رینوپلاستی انجام می‌شود. در این عمل جراح از طريق برش فلاپ پوست، غضروف و استخوان را در مرکز، بالا و پايين بینی را جراحی می‌کند تا شکل بینی اصلاح شود. در انتهای عمل جراحی، فلاپ پوست به‌جای قبلی بازمی‌گردد و بخیه می‌شود. هدف از تامپون جذب هرگونه ترشح از برش و مخاط تولیدشده توسط بافت بینی و حمایت از فلاپ و غضروف است. تامپون مورد استفاده از گاز یا نوارهای جاذب ساخته‌شده از پنبه است. هر دو نوع معمولاً با آنتی‌بیوتیک آغشته می‌شوند تا احتمال ابتلا به عفونت را کاهش دهند.

به‌طور کلی پس از عمل جراحی بینی و رینوپلاستی خونریزی کمی وجود دارد و برش‌ها به‌طور طبیعی بهبود می‌یابند. این تامپون ها برای مدت 24 تا 48 ساعت در محل قرار می‌گیرند و سپس برداشته می‌شوند.

چگونگی برداشتن تامپون بینی

پس از جراحی، تامپون بینی قرار داده‌شده مرطوب می‌شود یا حتی ممکن است روی آن خون آبکی دیده شود که طبیعی است.
در روز دوم بعد از عمل جراحی فرد با کمک پزشک یا خانواده خود، همان‌طور که در زیر توضیح داده می‌شود، می‌تواند تامپون بینی خود را بردارد. نترسید، شما می‌توانید این کار را انجام دهید!

• در حدود یک ساعت قبل از برداشتن تامپون بینی، دو قرص مسکن مصرف کنید.
• صورت و گردن خود را با آب خیس کنید و درجایی سرد و در کنار یک ظرف‌شویی قرار بگیرید.
• تامپون بینی را مرطوب کنید، نخ تامپون را محکم نگه دارید و آن را به‌آرامی و از طرف به‌ طرف دیگر بکشید. تامپون معمولاً به‌اندازه طول انگشت است. بهتر است آن را به‌آرامی، اما به‌طور قاطع و مستمر بکشید. هنگام انجام این کار دهانتان را باز نگه دارید.
• در بعضی از موارد پس از برداشتن تامپون، بینی کمی خونریزی دارد که غیرمعمول نیست. در این صورت قسمت نرم بینی خود را به مدت 5 دقیقه محکم بین دو انگشت بگیرید و سرتان را بالا نگه دارید. خونریزی تقریباً همیشه متوقف می‌شود.
• معمولاً چهار بار در روز به مدت دو هفته نیاز به شستشوی بینی با آب لوله‌کشی دارید. این کار کمک می‌کند تا لخته‌های خون را از داخل بینی بشویید و خون خشک‌شده و گیرکرده در بینی تخلیه شود.
• بهترین ابزار برای شستشو، استفاده از یک پوآر بینی است که معمولاً برای تمیز کردن بینی نوزاد استفاده می‌شود. آن را با آب شیرین پر کنید، نوک آن را در سوراخ بینی خود قرار دهید، آب را به سمت حلق بکشید درحالی‌که دهانتان باز است و سرتان روی ظرف‌شویی است. آب معمولاً از سوراخ بینی و دهان بیرون می‌آید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید.

مراقبت

هنگامی‌که تامپون در محل قرار دارد دهان ممکن است به دلیل تنفس دهانی خشک شود. فرد می‌تواند از تکه‌های یخ و یا دهان‌شویه برای رفع خشکی دهان استفاده کند. دستگاه بخار نیز در بهبود تنفس مفید است. پس از قرار دادن تامپون بینی، برای دو تا سه روز نباید فین کنید.

مزایای تامپون بینی

ازآنجایی‌که یکی از مهم‌ترین کاربردهای استفاده از تامپون بینی درمان آسیب به عروق خونی در اثر فروکردن انگشت به بینی است، باید اطمینان حاصل شود که بیمار این عادت را کنار می‌گذارد. هنگامی‌که تامپون به‌طور کامل جلوی بینی را می‌گیرد و مانع از تنفس از طریق بینی می‌شود، بیمار باید از طریق دهان تنفس کند. در بیماران سالمند، تنظیم تامپون ممکن است دشوارتر باشد زیرا استفاده از تامپون به کاهش مقدار اکسیژن خون و افزایش میزان دی‌اکسید کربن (CO2) منجر می‌شود که به‌نوبه خود می‌تواند عوارض تنفسی و قلبی ایجاد کند.

خطرات

تامپون بینی می‌تواند باعث کمبود اکسیژن در افرادی که تنفس دهانی دارند بشود.  به‌ندرت ممکن است سینوزیت یا عفونت گوش میانی رخ دهد.