درمان جراحی انسداد و گرفتگی بینی ناشی از اختلال ساختاری،التهاب و تورم
انسداد راه هوایی بینی، مسیر تنفس را می‌بندد و از عبور میزان هوای طبیعی و راحت از طریق بینی جلوگیری می‌کند. هرگونه انسداد در حفره بینی می‌تواند باعث ناراحتی گردد و می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی روزانه داشته باشد. کارهایی مانند غذا خوردن، تنفس، صحبت کردن و خوابیدن می‌تواند دشوار باشد. با کمک جراحی رفع انسداد بینی می‌توانید این مشکل را درمان کنید. انسداد بینی ممکن است به علت اختلال ساختاری در بینی یا در اثر التهاب و تورم بینی رخ دهد. سینوزیت مزمن و همچنین آلرژن‌ها و تحریک کننده‌های بینی می‌توانند سبب انسداد مجاری هوایی بینی شوند.
انواع انسداد بینی
گرفتگی بینی می‌تواند در اثر شرایط مختلفی اتفاق بیفتد:
- رینوسینوزیت: این وضعیت شایع‌ترین علت انسداد بینی است. هم رینیت آلرژیک و هم رینیت غیر آلرژیک باعث تورم و التهاب می‌شوند که راه هوایی بینی را مسدود می‌کند. اغلب این انسداد منجر به سینوزیت مزمن می‌گردد.
- جسم خارجی در بینی: اجسام خارجی در بینی اغلب در کودکان 6 ماهه تا 5 ساله دیده می‌شوند. وارد شدن اشیا به بینی می‌تواند مسیر هوایی و آبریزش از بینی را ببندد. درمان گرفتگی بینی، اگر انجام نشود، سینوزیت و دیگر مشکلات جدی ممکن است رخ دهد.
- انسداد دریچه بینی: دریچه بینی بین بین دیواره و سپتوم بینی قرار گرفته است. دریچه به طور طبیعی به عنوان بخشی از روند تنفس حرکت می‌کند. هنگامی که دریچه باریک است یا در ساختار خود مشکلی دارد، جریان هوا مسدود می‌شود.
- هیپرتروفی مارپیچ بینی: مارپیچ یا استخوان صدفه بینی ساختارهای استخوانی هستند که توسط پوشش بافتی پوشیده شده‌اند. سه صدفه در هر طرف حفره بینی قرار دارند. هایپرتروفی مخروط بینی به بزرگ شدن مزمن این استخوان‌های صدفه اشاره دارد. علت این بیماری هنوز شناخته شده نیست، اما اغلب به رینیت و التهاب مرتبط است. استخوان‌های مارپیچ بینی به طور طبیعی به عنوان بخشی از چرخه بینی متورم شده و دوباره جمع می‌شوند، اما زمانی که بیش از حد بزرگ می‌شوند، نتیجه می‌تواند انسداد شدید بینی باشد.
- انحراف سپتوم بینی: سپتوم دیواره‌ای است که دو طرف بینی را از هم جدا می‌کند. به ندرت این دیواره کاملا مستقیم است اما انحنا یا انحراف شدید (در هنگام تولد یا در اثر شکستن بینی) ممکن است باعث تنگ شدن راه هوایی شود که تنفس را با مشکل رو به رو می‌سازد.
- پولیپ بینی: پولیپ‌های بینی ضایعات یا بافت‌های التهابی در حفره بینی و سینوس‌ها هستند. این پولیپ‌ها می‌توانند جریان هوا از طریق بینی و همچنین ترشحات بینی از سینوس‌ها را متوقف کنند. داشتن پولیپ بینی در افراد مبتلا به آلرژی یا آسم محتمل‌تر است.
- آدنوئید بزرگ: بافت آدنوئید در پشت بینی واقع شده است. هنگامی که بزرگ می‌شود، می‌تواند راه‌های هوایی بینی را مسدود کند و باعث عوارضی مانند سینوزیت، خروپف یا آپنه خواب شود. این مشکل معمولا کودکان کم سن و سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما بزرگسالان نیز ممکن است از این وضعیت رنج ببرند.
دلایل
علل مختلف گرفتگی بینی عبارتند از:
- انسداد دریچه بینی (لومینال)
- انحراف سپتوم بینی
- پولیپ بینی
- آدنوئید و هیپرتروفی تونسیل
- آناتومی راه هوایی بینی
- هیپرتروفی مارپیچ بینی
علائم گرفتگی بینی
انسداد بینی ممكن است شامل علائم زیر باشد:
- احتقان یا گرفتگی بینی
- گرفتگی یا انسداد بینی
- مشکل در تنفس از طریق بینی
- دشواری در خوابیدن
- عدم توانایی در دریافت هوای کافی از طریق بینی در طول ورزش یا تقلا کردن
تشخیص
تشخیص نوع خاصی از گرفتگی بینی برای درمان موثر ضروری است. تشخیص می‌تواند از طریق راه‌های زیر انجام شود:
- معاینه بینی
- مطالعات تصویربرداری مانند سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) و ام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی)
- آندوسکوپی بینی
جراحی گرفتگی بینی
روش‌های جراحی مختلفی برای اصلاح یا برداشتن گرفتگی بینی استفاده می‌شوند:
جراحی آندوسکوپی سینوس
جراحی آندوسکوپی کاربردی (FESS) تحت بیهوشی عمومی و معمولا به صورت سرپایی انجام می‌شود و بیمار در روز عمل مرخص خواهد شد. FES از طریق بینی با استفاده از آندوسکوپ و مشاهده با مانیتور ویدئویی با وضوح بالا انجام می‌شود. هیچ برشی روی صورت و یا داخل دهان وجود ندارد. عمل جراحی بر روی سینوس‌هایی انجام می‌شود که توسط سیتی اسکن قبل از عمل نشان داده شده است. بسیاری از جراحی‌ها تحت تکنیک هدایت با تصویر انجام می‌شوند که جراح را به وسیله قرار دادن دقیق ابزارهایی در طی عمل و مشاهده در یک کامپیوتر، با تصویر سه بعدی راهنمایی می‌کند. با استفاده از این روش جراحی، هر یک از سینوس‌ها از جمله سینوس‌های ماگزیلاری در گونه‌ها، سینوس‌های اتموئید بین چشم‌ها، سینوس‌های جلویی در پیشانی و سینوس‌های اسفنوئیدی در مرکز پشت چشم، قابل دسترسی هستند. با استفاده از این روش، پولیپ‌ها برداشته می‌شوند، سپتوم ممکن است صاف شود و استخوان‌های مارپیچ بینی قابل کوچک شدن هستند .
برداشتن پولیپ بینی
پولیپ‌های بزرگ بینی که به دارو پاسخ نمی‌دهند می‌توانند به روش جراحی برداشته شوند. این جراحی معمولا به صورت اندوسکوپیک انجام می‌شود و بیشتر بیماران رهایی قابل توجهی را تجربه می‌کنند. بسته به علت زمینه‌ای، پولیپ بینی می‌تواند دوباره بازگردد و جراحی مجدد ممکن است مورد نیاز باشد.
آدنوئیدکتومی
برداشتن آدنوئیدها یک روش جراحی ساده است. بافت آدنوئید بزرگ که جریان هوایی بینی را مسدود می‌کند، از طریق دهان و بدون هیچ برش خارجی برداشته می‌شود.
سپتوپلاستی
جراحی سیتوپلاستی تحت بیهوشی عمومی و به صورت یک عمل سرپایی یا یک روزه انجام می‌شود. برش در داخل بینی ایجاد می‌گردد. پوشش طبیعی بینی که روی سپتوم قرار دارد بالا برده شده و نگه داشته می‌شود و قسمت‌های کج شده سپتوم برداشته می‌شود. پس از آن پوشش بینی دوباره در جای خود قرار می‌گیرد و بخیه می‌شود. برای جلوگیری از افتادگی پل یا نوک بینی، دقت می‌شود که برخی از نواحی مهم محافظت کننده از غضروف و استخوان دست نخورده باقی بماند. پوشش زیرگذر سوراخ سوراخ بینی بالا است و حفظ می‌شود و بخش‌های کج بخش سپتوم برداشته می‌شود. پس از آن پوشش برداشته می‌شود و در جای خود قرار می‌گیرد. برای جلوگیری از تضعیف پل یا نوک بینی، مراقبت از بعضی مناطق حمایتی مهم غضروف و استخوان دست نخورده باقی می‌ماند. اگر انحراف بینی بسیار شدید باشد یا شامل این نواحی حمایتی شود، مراجعه به یک جراح پلاستیک سر و گردن برای بحث بیشتر در مورد فرآیند مربوطه مناسب خواهد بود.
کوچک کردن مخروط بینی
این روش به صورت جراحی سرپایی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. معمولا با کمک یک آندوسکوپ، یک برش کوچک در داخل بینی در مقابل استخوان مارپیچ ایجاد می‌شود، و ابزار به زیر پوشش بینی کشیده می‌شود و بافت متورم اضافی تراشیده می‌گردد. پس از آن ابزار برداشته می‌شود، و پوشش نازک شده قابل بازگرداندن به روی استخوان می‌باشد. ناحیه جراحی معمولا با بخیه بسته نمی‌شود. پانسمان موقت از جنس کلاژن قابل جذب می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. پانسمان در طی چند روز پس از جراحی جذب شده یا می‌افتد. این فرآیند معمولا با تغییر مکان استخوان به سمت بیرون بینی قرار صورت می‌گیرد تا فضای بیشتری برای عبور هوا ایجاد شود. اکثر بیماران در روز بعد به کار خود باز می‌گردند و اکثر بیمه‌ها هزینه‌های این عمل را به شرط تایید از نظر پزشکی پوشش می‌دهند. عوارض احتمالی کوچک کردن استخوان صدفه داخل بینی شامل خونریزی، پوسته پوسته شدن، خشکی و زخم می‌باشند. پزشک شما ممکن است یک اسپری نمکی یا قطره برای تسکین خشکی و بهبود زخم تجویز نماید.